dijous, 27 de novembre del 2008

FELIZ CUMPLEAÑOS JULIA!!!!!

No, no soy yo. Algunas de vosotras, las que me seguis habitualmente, sabeis que estaba trabajando en un proyecto para una persona muy especial. Esa es mi PRIMA JULIA, mi hermana Julia. Sí, se llama como yo, o mejor dicho yo como ella, y las dos como nuestra abuela paterna.
Mi prima, es parte de mi, no es una prima como las demás, ES ESPECIAL. Siempre, siempre ha estado en los momentos más importantes de mi vida, y yo en los de la suya. Recuerdo, como si fuese hoy, y ya ha hecho 26 años, cuando se casó. Mi hermano fue su padrino, le llevó un ramo precioso, ella estaba preciosa. Creo que no lo he dicho, pero Julia no tiene hermanos, es hija única. Pero creo que en el fondo siempre se ha sentido arropada por nosotros. Recuerdo el día que nació Ana, su hija mayor, estaba nevando, y cuando nació Beatriz, hacía un calor horroroso. Así son ellas, una preciosidad de niñas las dos, pero muy diferentes.
Julia, me acuerdo de tantas cosas... no podría describirlas todas. Recuerdo los bocatas , talla XXL, que nos hacía tu madre, las partidas de parchís... Tantas y tantas. Cuando nació mi hija mayor, ella estaba allí, cuando nació la pequeña también. Para ellas es la tieta Júlia y Santi (lo siento por él, pero no tiene título).
Mañana, o hoy, porque no se cuando lo leerás, cumples 50 años estoy orgullosa y muy agradecida de haber pasado mis 39 junto a tí. Se que sólo tengo que llamarte y ya estás ahí. Te quiero muchísimo...
He querido hacerte algo que pudiera plasmar mis sentimientos hacia tí. He cosido casi 1000 hexágonos, todos a mano, porque quiero que tengas este recuerdo mío. Las peques también me han ayudado mucho, marcando, recortando.... Salvador aguantándome cuando creía que no lo acababa. Ahora ya está, es para tí, para que lo disfrutes, para que lo disfrutemos. Sólo te pido una cosa, SE FELIZ y déjame que esté a tu lado.
Quiero acordarme aquí también de mi tía Beatriz y mi tio Manuel, yo se que ellos saben que los quiero mucho, pero me tienen que perdonar, porque quiero más a su hija.

Perdonarme chicas si me he puesto un poco sentimental, pero la ocasión lo requería. Os dejo unas fotos de cómo ha quedado...



Petonets noies, mañana os diré si le ha gustado...

16 comentaris:

Ana Miranda ha dit...

Felicidades Julia, a la Julia de los 50. y felicidades a la Julia hormiguita que ha conseguido unir todos esos exagonos. Seguro que se emocionará al recibir ese regalo, pero aun más al leer esos sentimientos, a mi me han emocionado. Un abrazo para ambas.

Robledo Ruiz ha dit...

Pero tu dudas de que le va a gustar,
yo no, es precioso, pero el cariño que le has puesto, no tiene precio.Besos

Emi ha dit...

-Un trabajo digno de ser regalado a alguien tan especial como Julia, estoy segura que le va a encantar, que dicha contar con personas así a tu lado...FELICIDADES A LAS DOS POR ESOS LAZOS DE AMISTAD Y CARIÑO...
lA COLCHA ES MARAVILLOSA...SOS UN GENIO...
UN ABRAZOTE EMI...

carretes de hilo (Pilar) ha dit...

Hola Jùlia, no hace falta esperar para saber si le gusta, le gustará seguro, y alguien tan especial para tí, sabrá también apreciar, tu amor a través de las horas que le has dedicado en esa colcha, porque siempre he pensado que lo maravilloso de hacer un regalo de patch es que todo el tiempo que estás cosiendo para esa persona estás pensado en ella. Un abrazo.

trossets patchwork ha dit...

o hara falta que nos digas si le ha gustado o no, ya sabemos de sobra que estara encantada, es molt maco, un peto y felicitats¡¡

Carmen LeCa ha dit...

Te ha quedado presiosa!!! Seguro que a Julia le encantara y te dara muchos achuchones :)
Besitos.

Anònim ha dit...

t'ha quedat maquíssima! et felicito, i no només pel treball tan ben fet, sino per tenir algú al teu costat sempre, no tothom pot dir el mateix. Disfruta cada moment!
Mariàngels

Anònim ha dit...

FeliZ CUMPLE
Julia
Se nota mucho que cada puntada que haz dado ,hexagono, esta hecho con mucho carino para una persona muy especial.
Me imagino las horas que te ha llevado pero valio la pena,muy bonito lo que escribistes julia
ya las veo a julia 1 y julia 2 abrazadas y largando lagrimones.
Ya sabia yo que eres una persona muy especial.
carinos a las dos julia
y que pasen un lindo fin de semana
Maria

Loliña ha dit...

Seguro que le gusta!!!!! Por el tiempo que le has dedicado y por el cariño que le demuestras en tu post. Enhorabuena!!

Unknown ha dit...

T'ha quedat preciosa. Prepara't per recollir llàgrimes d'emoció. Felicitats a totes dues.

Pili ha dit...

Ets una màquina!! quina feinada amb tants hexagons. Això només es pot fer per algú que estimes de debó.
felicitats a les dues.
petons.

Anna Orduña ha dit...

PRECIÓS!!! No tinc paraules!! i que no l'hagis portat cap dia a classe, això sí que m'enfada!! em feia gràcia veure'l abans que el regalessis. M'hauré de conformar amb les fotos.
et dec un e-mail? de veritat que m'he quedat a quadros... ja em diràs de què..., m'hauràs de perdonar, perquè m'he oblidat.
ptnts, anna

Pili ha dit...

Júlia t'he deixat una sorpresa al meu bloc.
Petons.

Anna S. ha dit...

La mare que et va matricular Júlia! I sort que aquest quilt no és per a mí! M'has fet saltar les llàgrimes! Si a ella no li agrada, m'ofereixo voluntària per a fer l'ESFORÇ de quedar-me'l....jejjejeje... preciós Júlia, enhorabona a les dues! A tú per fer-lo, a ella per rebre'l, i a totes dues per poder gaudir del luxe de tenir una relació tant maca.

MªÀngels ha dit...

Hola Júlia,

T'ha quedat preciós!!!, i tant que li agradarà. I més sabent tot el carinyo i estimació que hi heu posat!!!

Un petonet.

Ana ha dit...

Vamos, qué maravilla. Y ahora que lo pienso, ¿habrá alguien que me quiera tanto a mí?
Es una auténtica obra de arte. Y este post que le has dedicado la va a emocionar.
Felicidades a las dos.